Welcome to The Village 2014

ANKE D. FEENSTRA –

“Ik moet hem ruiken, anders word ik gek!” Een jongen rent met een groepje vrienden naar het podium van de Grootegast tent waarop Thomas Azier zojuist is aangekondigd. Hij is één van de headliners tijdens de tweede editie van Welcome to The Village. Azier – afgestudeerd in Leeuwarden aan de Popacademie – is ontspannen en zet een strakke set neer, zoals beloofd. De sfeer zit er van begin af aan goed in. Op het festivalterrein in recreatiegebied De Groene Ster zijn de podiumlocaties verspreid op kuierafstand zonder dat de muziek zich hinderlijk met elkaar vermengt.

Jammer dat het festival moet beginnen met een rij van anderhalf uur bij de ticketbalie waar slechts twee vrijwilligers staan. Maar eenmaal binnen zit de stemming er gelijk goed in dankzij de vrolijke toeters van Gallow Street Brassband op hoofdpodium Bontebok. De hottub van het paviljoen D-Exto van de TU Delft is verleidelijk maar rennen in een rad voor de verplichte douche is voor menigeen te veel. Vanwege de warme dagen heeft de organisatie besloten het drinkwater via diverse tappunten gratis te verstrekken en hier wordt direct dankbaar gebruik van gemaakt.

Toch staat er al direct een rijtje voor de verkoopcaravan van de waterbandjes van Vitens  waarvan de opbrengst naar Water for Life gaat die watervoorzieningen en wc’s bouwt in arme gebieden. Het kunstwerk ‘De Bron’ van Bauke Groen staat dit jaar op een prominentere plaats bij de zwemplas. Behalve watertappen, kun je hier ook je voeten een douche geven of een waterpistool bijvullen wat veelvuldig gedaan is tijdens het weekend.

Van een Friese rundhamburger tot couscoussalade met rode bietjes, en van mais tot plaatselijk gerookte poon/makreel en alles er tussen in.

Op de twee zogeheten ‘dorpspleinen’ kan gegeten en gedronken worden bij (lokale-) cateraars. Van een Friese rundhamburger tot couscoussalade met rode bietjes, en van mais tot plaatselijk gerookte poon/makreel en alles er tussen in. Overigens ontbreekt de friet met mayo op het hele terrein, tot teleurstelling van sommige mensen die hier juist zo’n zin in hadden vanwege het warme weer vrijdagavond en nacht.

Midden op het grote veld bij de zwemplas is er koffie en thee bij het Koffielokaal waarvoor de boeren eerlijk werden betaald en dat smaakt toch lekkerder. Aan de overkant van de plas is een tribune van zevenhonderd houten pallets zichtbaar waar het publiek kan genieten van optredens van singer-songwriters, dichters en bandjes die op een platform in het water staan. Onder supervisie en met medewerking van Architectenbureau Onix en architectuurstudenten zijn vrijwilligers dagen bezig geweest dit kloeke podium te bouwen.

Aan de achterkant, en onder de tribune, is een bar waar ambachtelijke biertjes en fraaie wijnen in echte glazen worden geschonken. Publiek wordt geacht dit glaswerk niet mee te nemen waar streng op gelet wordt op de enige toegangsbrug door beveiligers. Ook hier bij Baaiduinen kan er gegeten worden bij een heus festivalrestaurant en wel van ‘slow food topkok’ Willem Schaafsma van Leeuwarder restaurant Eindeloos. Hier is het eten iets duurder dan bij de ‘dorpspleintjes’ maar dit is betrekkelijk want tja, een worstje van wildzwijn of een hamburger van een Schotse Hooglander heeft wel zo zijn prijs.

Nog meer als de voorgaande dag is de stemming vriendelijk en hoewel er al vroeg op de middag flink wordt ingedronken, is daar niets van te merken.

De zaterdag is uitverkocht en dat merk je want het is een stuk drukker en warmer. Bij podium Bontebok zitten mensen met de benen in het water of zwemmen. Nog meer als de voorgaande dag is de stemming vriendelijk en hoewel er al vroeg op de middag flink wordt ingedronken, is daar niets van te merken. SV  O.L. E. ( Sportvereniging Oefening, Lenigheid en Eendracht) organiseert een waterpistoolgevecht op het veldje achter podium Bontebok waar vooral de jongeren gretig gebruik van maken.

Het publiek is jong, veel twintigers. Maar ook dertigers en veertigers met kinderen en soms zelfs samen met opa’s en oma’s. Uit Tilburg komen twee vriendinnen die vlak om de hoek bij een B&B logeren. “Wat is het hier prachtig in deze omgeving en wat een mooi festival! Het lijkt wel een beetje op Into The Great Wide Open waar we ook elk jaar heen gaan”, vinden de dames. Het is opvallend dat er veel mensen met bidons rondlopen met de opdruk van het andere driedaagse festival op Vlieland in september.

Het gebruik van duurzame materialen, het eten en drinken, de line-up, de omgeving en de sfeer, lijkt inderdaad veel op het festival dat dit jaar haar zesde editie viert. En ook WTTV heeft na de eerste editie de prijs voor beste festival in Nederland gewonnen. Maar dat is natuurlijk vooral een groot compliment voor de organisatie en dat de muzikanten en andere deelnemers het naar hun zin hebben is zeker ook mooi meegenomen.

“We hebben tijdens onze optredens hier veel vrienden gemaakt. Er hangt hier een relaxte sfeer en mensen zijn open minded”

Zanger Martin Sahlertz en bassist Jesper Jensen van de Deense band Annasaid spelen vanavond voor de derde keer in Leeuwarden. “We hebben tijdens onze optredens hier veel vrienden gemaakt. Er hangt hier een relaxte sfeer en mensen zijn open minded”, zegt Martin. “De entourages zijn altijd goed verzorgd, het eten is  lekker en de mensen zijn hier ontzettend vriendelijk.”

Volgens beide heren is Nederland een echt festival land. “In Denemarken bijvoorbeeld willen mensen alleen de bekende hits van ons horen en dat maakte het voor ons ook moeilijk een tweede album te maken want we zaten behoorlijk vast daardoor”, vertelt Jesper. “Dat moesten we los laten want we wilden iets nieuws, vooral een ander geluid. Toen zijn we gewoon een jaar lang wat gaan jammen totdat we vonden wat we wilden en daaruit is ons nieuwe tweede album Rite de passage uit voortgekomen die in mei dit jaar is uitgekomen.”

Jesper en Martin zijn drie jaar geleden verder gegaan met een nieuwe drummer, Andreas Boesig, en gitarist Emil Sylvester aangezien studie en de vele optredens  de twee oude bandleden deed besluiten te stoppen met de band.  Want Annasaid, met hun zelfbenoemde ‘jetplane soundtracks’, is een echte live band en dat bewijzen ze ’s avonds bij het verste podium Ravenswoud aan het water. Het toegestroomde publiek krijgt, ondanks de drukkende warmte, een verfrissende en aanstekelijke performance te zien van deze leuke jonge honden.

De volgende dag begint zoals een zondag hoort te beginnen. Met koffie in de hand bij Sjoerd’s koffieuurtje bij Bontebok en dan al heupwiegend onder begeleiding van de laatste jazzy klanken van Jamaican Jazz Orchestra naar de lunch van gerookte vis en een ‘onbewoond eiland’-smoothie. Ook nu weer is iedereen gemoedelijk, maar het is opvallend rustig.

Het feest, in het fijnste dorpje van Nederland, begint zo langzamerhand zijn tol te eisen maar dat hoort ook zo.

De mensen praten wat zachter, zitten op kleurrijke fatboys of liggen languit in het gras of op het strandje. Het feest, in het fijnste dorpje van Nederland, begint zo langzamerhand zijn tol te eisen maar dat hoort ook zo. Halverwege de middag zijn De Boze Dichters, twee Friezen en een Groninger, nog flink aan het oreren op geluiden van snerpende gitaren van De Rockstars op Baaiduinen.

Weer helemaal wakker is het op naar het liederlijk duo Rue Royale bij Ravenswoud en daarna genieten  van de paukslagen en indringende zang bij de Leeuwarder band Cosmic  U, die een ovationeel applaus krijgt. Op hetzelfde podium Blessum staat even later de Antwerpse band Go March. De hypnotiserende synthesizer gemixt met de opzwepende en indrukwekkende drumpartijen en sferische klanken van elektronische gitaar smaakt naar véél meer.

Ongemerkt loopt de dag ten einde met nog uit Australië The Jezabels in de tent bij Grootegast, en als laatste Band of Skulls op Bontebok. Beter dan met feestcollectief Liquid kon het dorpsfeest met meer dan honderd acts, vijfhonderd burgemeesters en zesduizend inwoners niet afsluiten. Ondanks de hitte en de alcohol is er bij de EHBO-post weinig te doen geweest afgezien van tientallen blaren want er werd veel gelopen.

Behalve de lange rij vrijdagmiddag voor de kassa, het feit dat de kinderkaarten evenveel kosten als die voor volwassenen en dat de beveiligers soms wel wat bot waren, snap ik de slagzin van het festival goed; het festival waar je vooraf al heimwee naar hebt.

Fotografy troch 3VOOR12/Friesland