WEG

Dag in dag uit nam hij het woord,

mijn vader. Gedragen en kalm

gaf hij zijn adem aan een psalm,

zoals dat na de maaltijd hoort.

Ik wist: aan alles was gedacht,

het kwam wel goed. Geduldig bracht

hij ons naar de vertrouwde verte

met wuivend riet en struikgewas

en in dit waterlandschap werd de

waarheid een pad door het moeras,

een weg, veilig genoeg om er te

wandelen, zolang mijn vader las.