WEG
Dag in dag uit nam hij het woord,mijn vader. Gedragen en kalmgaf hij zijn adem aan een psalm,zoals dat na de maaltijd hoort.
Ik wist: aan alles was gedacht,het kwam wel goed. Geduldig brachthij ons naar de vertrouwde vertemet wuivend riet en struikgewasen in dit waterlandschap werd dewaarheid een pad door het moeras,een weg, veilig genoeg om er tewandelen, zolang mijn vader las.
(Gedicht: Harmen Wind, Het Scheermes Van Ockham, 1992.
Byld: Henk Zielstra.)