Minimal Masters in melklokaal

Publisearre op 5 maart 2018

SJOERD VAN METEREN – 

[…] ‘Mijn werk is puur. Het is mooi op een sobere en eerlijke manier doorzichtig.’ […] – Harmen Abma (1996)

Het is een mooie tentoonstelling in een ruimte die bij uitstek geschikt is voor deze tentoonstelling: ‘Minimal Masters’, een selectie uit het oeuvre van Harmen Abma en Sies Bleeker. Als om dit alles nog eens te benadrukken, was het melklokaal in Heerenveen gevuld met het gezeefde licht van een winterzon, op deze laatste dag van een winter die bijna te laat kwam.

 

In zekere zin tragisch is, dat beide kunstenaars tegen de (tijds)grenzen van het modernisme aanliepen.

 

Er was een grote opkomst, vanuit een wijde omgeving, en Huub Mous hield een boeiende en persoonlijke inleiding. Hij heeft beide kunstenaars gekend, maar vroeg zich af wanneer hij hen ooit samen had gezien. Toch is het  juist de combinatie van het werk van beiden, die deze expositie zo sterk maakt. De werken zijn voorbeeldig opgehangen, niet te dicht bij elkaar als het niet hoefde, of juist wel, als het moest.

Van Harmen Abma hangen er vooral rasterwerken uit de ‘late’ periode (tweede helft jaren ‘90). Het systeem van het raster en zijn gebruik van wiskundige formules, past in de traditie van de ‘concrete’ kunst. Mous zag een overeenkomst met winterlandschappen in Friesland, waar je het gras op de grondvlakken nog door de sneeuw heen kunt zien schemeren. Dat is een goed beeld, want het werk is abstract en concreet tegelijk.

Datzelfde beeld: het doorschemeren van iets dat zich onder de oppervlakte van de verflaag bevindt, een ijle geometrische vorm of een kleurpatroon, zie je in het werk van Sies Bleeker. Bleeker kende ik van wandplastiek in het (inmiddels verdwenen) Tomadohuis tegenover het station in Dordrecht. Van hem hangt er vooral ‘vroeg’ werk (jaren ‘70).

In zekere zin tragisch is, dat beide kunstenaars tegen de (tijds)grenzen van het modernisme aanliepen. Het geometrisch abstracte, minimalistische werk is in Friesland tot diep in de jaren ’80 gemaakt, maar dat is sowieso al langer dan in andere delen van Nederland. Daarna kwamen mensen als Baselitz en kwam de ‘wildheid’ in de kunst.

Zelf hou ik veel meer van dit stille, evenwichtige werk. Ik ben blij met de hernieuwde belangstelling voor geometrische abstractie. Er hangt één werk van Sies Bleeker, waarvan ik dacht: Ad Dekkers, maar dan zonder snede. Dat is wat mij betreft een groot compliment.

Als u binnenkort tijd heeft, ga dan vooral kijken. De werken hangen er nog tot 8 april. Op zolder draait een videofilm van 28 minuten over Harmen Abma. Neem er even de tijd voor.

Albert Oost vertelde dat hij trots was, dat hij deze kunstenaars samen kon tonen. Dat mogen hij en Monique Vogelsang beslist zijn. Het is een tentoonstelling die eruit springt.

Kategory
Tags

Diel dit artikel!

Relatearre artikels