Maria Louise, 23

Publisearre op 10 april 2015

Ik hoor vaak van mijn omgeving dat ik harder overkom dan dat ik eigenlijk ben. Eigenlijk ben ik best een zacht ei. Ik ben alleen goed in het verbergen van mijn kwetsbaarheden. Dat leer je wel, op een gegeven moment.

Mijn eerste tattoo nam ik stiekem, toen ik vijftien was. Het definitieve ervan vind ik mooi. Het zijn vaak beestjes en bloemetjes: een hert bijvoorbeeld, een symbool van onschuld en puurheid. Gewoon vrolijke dingen zeg maar – en een paar goeie teksten. Langs mijn kaak staat een stukje van Shakespeare: ‘and though she be but little, she is fierce’.

 

Ik heb echt nog wel mijn streken, natuurlijk. Ik houd wel van een feestje, een ditje en een datje, maar ik heb wel het idee dat ik voorloop op mijn leeftijdsgenoten.

 

Op zich ben ik wel een vrolijk mens. Ik heb al heel wat meegemaakt, misschien dat ik daardoor juist meer kan hebben. Ik ben vroeger door mijn moeder verwaarloosd en psychisch mishandeld. Mijn vader was er eigenlijk nooit. Verder ben ik heel erg gepest op de basisschool. Ik heb een eetstoornis gehad, ik heb depressies meegemaakt, ik heb zelfmoordpogingen gedaan, ik heb ex-vriendjes gehad die mij sloegen of psychisch mishandelden. Drugsverslaving heb ik ook nog gehad, trouwens. Tja, zodoende eigenlijk.

Nu wil ik bij mezelf blijven en eerlijk en oprecht zijn. Ik houd niet van mensen die misbruik van elkaar maken, die liegen of elkaar pijn moeten doen, of die een ander neer moeten halen om zichzelf beter te voelen. Ik wil gewoon geen negativiteit. Zoveel mensen zijn zo nep dat je er pas na een hele tijd achter komt wie ze daadwerkelijk zijn. Dat wil ik niet meer.

Op een gegeven moment moest ik het wereldje loslaten waar ik in zat. Omdat je kwetsbaar bent kom je veel verkeerde types tegen, dus ben ik uit Leeuwarden verhuisd. Afstand nemen van mijn familie heeft ook geholpen, want als zij je alleen maar kunnen tegenwerken, dan kom je niet verder. Ik moet voor mijn doelen blijven vechten. Mijn studie afmaken, straks naar de kunstacademie en thuis de boel op orde houden.

Ik heb echt nog wel mijn streken, natuurlijk. Ik houd wel van een feestje, een ditje en een datje, maar ik heb wel het idee dat ik voorloop op mijn leeftijdsgenoten. Mentaal voel ik me ouder dan 23, maar van mijn toekomst heb ik geen idee. Het plan is om later zelf een tattooshop te openen, maar het komt zoals het komt, of zo. Ik probeer er nu gewoon wat leuks van te maken en van mijn leven te genieten, want als je je ergens aan vasthoudt dan zorgt dat alleen maar voor valse verwachtingen en teleurstellingen.

Wat dat betreft ben ik best een chaoot. Ik heb ook ADHD en ik ben heel impulsief. Ik weet niet eens of ik überhaupt in Nederland blijf wonen. Ik heb iets met Denemarken, dus ik ben al een beetje Deens aan het leren. En als het daar niet leuk is, nou, dan ga ik naar Australië of zo, weet ik veel.

Maria Louise, 23 jier.

Kategory
Tags

Diel dit artikel!

Relatearre artikels