De man út de minen
SIMON OOSTING –
foar wa’t it nedich hat is de poëzij
sei de rinnende man
út de minen kaam er
en dat koe ik hast net leauwe
want de neiste minen binne
dagen geans hjirwei
we dronken in flesse út en hy fertelde
oer de froulju by de see
al haw ik dêr nea west
sei er
ik bin fan ’e ierde
út it djipste fan ’e sulverminen wei
ljocht is fan flikkerjende fakkels dêr
en altyd giel
ik sjoch dat hjir âlde inket
swart wurdt as bestjurre bloed
en dat it sleatswetter stjonkt en skommet
as it nei ûnderen streamt
nei de see dy’t ik dêr boppeút rûk yn de wyn
en ik wit der is gefaar hjir
dat fan it lân komt
fan efteren
sûnder rook yn ’e wyn op