WEG
Publisearre op 1 juni 2022
Dag in dag uit nam hij het woord,mijn vader. Gedragen en kalmgaf hij zijn adem aan een psalm,zoals dat na de maaltijd hoort.
Ik wist: aan alles was gedacht,het kwam wel goed. Geduldig brachthij ons naar de vertrouwde vertemet wuivend riet en struikgewasen in dit waterlandschap werd dewaarheid een pad door het moeras,een weg, veilig genoeg om er tewandelen, zolang mijn vader las.
(Gedicht: Harmen Wind, Het Scheermes Van Ockham, 1992.
Byld: Henk Zielstra.)
Kategory
Tags
Gjin tags
Diel dit artikel!
Relatearre artikels
Kategory: Poëzij
HANS PETER WESTIN - I Zelfportret met kroonpen Hij legt de taal op zijn palet en kneedt met staal de tussentint waarin zijn [...]
Kategory: Literatuer,Resinsje
SJOERD BOTTEMA - Jacob Nauta syn beppe is mâl mei har hinnen. Se praat dermei. ‘Kwòòòk-hoe-wiiie-it-meiiii-jim-kwòòòk-kwòòòk-ha-jim-ekaaaaien-ein-kwòòòk?’ En hoewol’t de hinnen allinne mar ‘kwòòòk?’ weromsizze, [...]
Kategory: Literatuer,Poëzij,Ynterview
HENK VAN DER VEER - Poëzij libbet yn Fryslân. Mar hoe stiet it der mei dy poëzij foar? Dêr sprekke dichters (m/f) har yn dizze [...]
