De lêste dei fan it fiskfabryk
Publisearre op 14 juli 2015
SIMON OOSTING –
al betiid rinne de fiskersboaten yn
want boppe see berint de loft
en op it wite fabryk by de haven
skynt de sinne
wyn ferwaait de stilte
by it iepene rút bin ik
tsjûge fan brekkende tiid
se sitte krekt as alle dagen
yn it skoft mei kofje en bôle
út plestik trompkes
kliemsk fan jam en woarst
en swije
mei de djippe eagen grauwe koppen
bleek fan it hurde ljocht en de kjeld
fan ranend iis
en as lytse Douwe
mei bôlekrommels oan it kin
seit ik fyn it mar neat
geane lilke eagen efkes oer
kâlde tichels
gjin wurd
en de wyn jaget
oars net as fiskrook oer de stêd
Kategory
Tags
Diel dit artikel!
Relatearre artikels
Kategory: Poëzij
HANS PETER WESTIN - I Zelfportret met kroonpen Hij legt de taal op zijn palet en kneedt met staal de tussentint waarin zijn [...]
Kategory: Literatuer,Resinsje
SJOERD BOTTEMA - Jacob Nauta syn beppe is mâl mei har hinnen. Se praat dermei. ‘Kwòòòk-hoe-wiiie-it-meiiii-jim-kwòòòk-kwòòòk-ha-jim-ekaaaaien-ein-kwòòòk?’ En hoewol’t de hinnen allinne mar ‘kwòòòk?’ weromsizze, [...]
Kategory: Literatuer,Poëzij,Ynterview
HENK VAN DER VEER - Poëzij libbet yn Fryslân. Mar hoe stiet it der mei dy poëzij foar? Dêr sprekke dichters (m/f) har yn dizze [...]