MELIZA DE VRIES -  Na 49 jaar gaan mijn ouders verhuizen binnen de dorpskaders van Drachten. Verhuizen lijkt mij niet de beste investering voor een bijna goud jubileum of je hebt na 49 jaar het vertrouwen opgebouwd om een huwelijk niet te laten sneuvelen tijdens een kleine volksverhuizing.   Ik drink een kop thee met mijn stoffige moeder op de in-plastic-verpakte bank. Zij spreekt nog [...]

MELIZA DE VRIES -  Ik houd van de rotonde van Joure. Naast het bord ‘Provinsje Fryslan’ het eerste teken dat ik bijna thuis was. Op de achterbank begon het aftellen: Joure, Heerenveen, Beetsterzwaag en dan afslag Drachten Centrum. Het buitenland lag inmiddels drie uur achter ons. Mijn zusje sliep op mijn linkerschouder. Het cassettebandje was gesmolten: Alfred Jodocus Kwak spetterde, pieterde en paterde zo langzaam [...]

MELIZA DE VRIES -  ‘Mag ik de tube huidskleur van je,’ vraagt ze met haar meisjesstem waar nog genoeg rek in zit. ‘Waarom heet dit eigenlijk huidskleur?’ mompelt ze meer tegen zichzelf dan mij en kijkt rond over het veld naar de andere huttenbouwers. ‘Hoezo heten andere huidskleuren: getint of donker?’ Ik offer mijzelf niet heel gretig op als gesprekspartner, vooral omdat ik geen antwoord [...]