Maria Louise, 23

Ik ben echt wit van binnen. Mijn moeder is Nederlandse, dus ik ben dat ook. Mijn vader komt uit Senegal, maar ik heb daar niet zoveel mee. Als je met donkere mensen bent dan is het vaak ineens ‘wij’ en ik dan denk ik echt: nou ja, zo heb ik dat helemaal niet. Ik vind het ook best wel irritant dat mensen dan vragen: waar kom je vandaan? Dan zeg ik: uit Leeuwarden? En dan zeggen zij: ja, maar waar écht? Uh, denk ik dan, nog steeds uit Leeuwarden?

Ik heb plezier in mijn leven, want ik haal alles eruit wat er in zit. Ik zie dit wel nog als de beginfase: dit is het opstapje naar alles. Nu moet ik nog heel hard werken aan wat ik wil, maar ik kijk er erg naar uit dat ik het straks gewoon allemaal héb. Straks wil ik eerst flink carrière maken en lekker veel geld verdienen. Kinderen wil ik echt pas na mijn vijfendertigste. Voordat ik een deel van mijn vrijheid inlever wil ik eerst zelf van het leven genieten, hoor.

Later wil ik graag met kinderen met kanker werken. Ik houd gewoon van complexe onderwerpen.

Ik ben best wel een streber, maar als puber had ik leukere dingen te doen dan op school zitten. Toen deed ik dat dus gewoon niet. Maar in jaar twee van Psychologie dacht ik: nu moet ik even normaal gaan doen. Het is bevredigender om er wél voor te gaan. Als je achten haalt, dan kun je ook zíen dat je ergens goed in bent.

Nu staat mijn masterstudie gewoon op één. Een man moet ermee kunnen leven dat hij op de tweede plek staat. En misschien gaan mijn vriendinnen ook nog wel voor … Weet je, vroeger had je allemaal van die halve vriendschappen, dat je twintig vriendinnen had. Maar nu denk ik: nou, die echte zijn toch wel het belangrijkst. Er is zo veel om over na te denken op deze leeftijd, daar ga je van piekeren. En met vriendinnen kun je dat lekker samen uitzoeken.

Later wil ik graag met kinderen met kanker werken. Ik houd gewoon van complexe onderwerpen. Ooit liep ik stage bij een instituut voor mensen met een lichte depressie, maar daar vond ik niet zoveel aan. Het wordt pas leuk als het heftig wordt. Ik ben niet echt een middenmootmens nee. Dat temperamentvolle zit gewoon in mijn familie.

Met mijn moeder heb ik maar één broertje, maar daarnaast heb ik heel wat broertjes en zusjes op verschillende plekken. Mijn ouders scheidden toen ik vijf was. Mijn vader heeft verder nog een dochter bij een andere vrouw en met zijn huidige vrouw nog drie kinderen.

Maar dankzij mijn moeder hadden mijn broertje en ik het gewoon rustig thuis. Zij is echt mijn voorbeeld. Ze is zo sterk en ik vind dat ze het geweldig heeft gedaan. Ik zou het later precies zo willen doen, maar dan met een man erbij. Weet je: sommige mensen krijgen heel veel spullen, maar wij kregen heel veel liefde. Elke dag weet je hoeveel ze van je houdt. Dat wil ik later ook.

Maria Louise, 23 jier.