Frank

PIETER VINK – 

‘Artiesten hebben verschillende motivaties voor het maken van muziek’. Dit blijkt duidelijk uit de film ‘Frank’, geregisseerd door Lenny Abrahamson. De film vertelt het verhaal van Jon, die er eigenlijk al jaren van droomt om een succesvolle songwriter te worden. Echter heeft die een saaie kantoorbaan en woont hij nog steeds bij zijn ouders. Hij probeert overal inspiratie vandaan te halen voor het schrijven van songteksten, maar dat blijkt lastiger dan gedacht. Totdat Jon een muziekband tegenkomt die hem uitnodigt om hun keyboardspeler te vervangen voor een optreden. Tijdens het optreden komt Jon er al gauw achter dat hij in een band terecht gekomen is met unieke persoonlijkheden, met als hoogtepunt de zanger Frank. Frank draagt de hele dag door een groot masker op zijn hoofd en de andere bandleden hebben hem zelfs nog nooit zonder masker gezien. Vervolgens wordt Jon uitgenodigd door de band om mee te helpen met het maken van hun nieuwe album. Jon ziet dit als een groot avontuur en besluit zijn oude leventje op te geven.

 

Als je de cliché Hollywood blockbusters een beetje beu bent is ‘Frank’ een echte verademing.

 

Alhoewel je als kijker het verhaal volgt van Jon, gespeeld door Domhnall Gleeson (o.a. Unbroken & Ex Machina), speelt het personage Frank, gespeeld door Michael Fassbender (o.a. Inglourious Basterds & 12 Years a Slave), de centrale rol in de film. Iedereen in de band kijkt met groot ontzag naar Frank. Voor iedereen in de band blijft het een mysterieus persoon die geweldige muziek schrijft. Vooral de mysterie rond het masker van Frank zorgt ervoor dat dit het interessantste karakter wordt voor de kijker. De andere bandleden zijn ook allemaal zeer unieke types, met ieder hun eigen rare gewoontes. De bandleden proberen op allerlei verschillende manieren te experimenteren met muziek. Dit in tegenstelling tot Jon, die juist eigenlijk alleen maar zo snel mogelijk beroemd wil worden en die de muziek juist zo toegankelijk mogelijk wil maken voor het publiek. De film laat hiermee duidelijk zien dat artiesten verschillende motivaties hebben voor het maken van muziek. Een anders aspect wat de film heer erg goed weet uit te voeren is de subtiele donkere humor. Dit wordt heel goed gemixt met het serieuze laagje van de film, waardoor de film in een hele goede balans blijft.

Het acteerwerk van de acteurs in de film is van een hoog niveau. Alle personages komen heel overtuigend over en zijn ook vooral heel erg herkenbaar. De meeste kijkers kunnen waarschijnlijk wel een personage uit de film linken aan een artiest uit de muziekwereld. Wat het meest uitblinkt is hoe Fassbender het personage Frank weet neer te zetten. Doordat je tijdens de film het gezicht niet ziet van Frank, blijft je aandacht de hele tijd bij de mysterie rond dit personage, zelfs al kun je zijn gezichtsuitlatingen niet zien. Het zingen van Fessbender in deze film is ook verassend goed. Zijn stem, en manier van zingen, doet je al snel denken aan de zanger Jim Morisson.

Concluderend kan gezegd worden dat Frank een zeer verfrissende film is. Zowel tijdens als na de film weet het de kijker vast te houden. Het is een film die je niet snel zal gaan vergeten. Hoewel Frank niet echt een ‘standaard’ film is, weet het toch toegankelijk te blijven voor de kijkers. Als je de cliché Hollywood blockbusters een beetje beu bent is ‘Frank’ een echte verademing.

Reagearje

DE MOANNE

'de Moanne' wol in breed en kreatyf poadium biede foar aktuele en skôgjende bydragen oer kultuer en de keunsten. 'de Moanne' lit sjen wat der yn en om Fryslân spilet, yn taal, byld en nije media. 'de Moanne' ferskynt op it web, op papier en organisearret 'live'-moetingen.