Festivalimpressies

SJOERD VAN METEREN – 

Gisteren is het 39^ste Noordelijk Film Festival begonnen, en vandaag is mijn eerste dag. Als ik tot nu toe vier of vijf festivals heb gemist, is het veel. Dit jaar ga ik met meer animo dan de afgelopen jaren, omdat één van aantrekkelijkste onderdelen uit de festivaltijd van Anneke van Renssen weer terug is: het retrospectief, dit keer – wat een goed idee – gewijd aan Ingmar Bergman.

Wat is er nou zo bijzonder aan een filmfestival? Voor mij is dat het bioscoopgevoel, te vergelijken met het eilandgevoel, ons noorderlingen bekend. Je laat de werkelijkheid achter, brengt een aantal dagen door in een min of meer afgezonderde ruimte, en duikt onder in de verbeeldingswereld van anderen, ergens anders.

Wat is er nou zo bijzonder aan een filmfestival? Voor mij is dat het bioscoopgevoel, te vergelijken met het eilandgevoel, ons noorderlingen bekend. Je laat de werkelijkheid achter, brengt een aantal dagen door in een min of meer afgezonderde ruimte, en duikt onder in de verbeeldingswereld van anderen, ergens anders. Ondertussen gaat de buitenwereld gewoon door, maar op afstand, minder bewust. Van mij even geen spoor. Dat heeft ook iets zelfkanterigs, wat mij aantrekt: laat naar bed, een lichte roes van wijn en bier, veel in het donker.

De voorpret begint op de dag dat het papieren programma uitkomt. Ik ga naar de kassa van het Filmhuis in Leeuwarden en haal een paar exemplaren op. Dan lees ik alles grondig door, kies films uit op grond van smaak, thematiek en vooroordelen, kijk met opzet niet naar de trailers en stel mijn eigen programma samen. Bestel daarna digitaal de kaartjes, nog steeds vol onbegrip waarom het passe-partout is verdwenen, en bereid me op het ergste voor. Mijn wachtwoord zal weer niet herkend worden; kan wel een vriendenpas kopen, maar kan dat vervolgens niet aangeven bij het bestellen van de losse kaartjes, waardoor ik de volle mep moet betalen. Maar niets van dit alles, het gaat gesmeerd.

Nu alleen nog pannenkoeken bakken. voor bij de nabeschouwing, als wij laat thuis komen. En nog even onze filmvrienden mailen, dat we er weer klaar voor zijn en hopen hen te zien. Ga vanmiddag eerst naar The Great Game, daarna naar Cloud Whispers. De drie openingsfilms laat ik voor wat ze zijn. Die komen nog wel in de bioscoop. Wat is een filmfan ten slotte zonder zijn vooroordelen?