Achte hear Van den Berg, Dat ik mei in stel Friezen yn de kroech sit en it de heale jûn oer Grinslân giet. Dat oerkomt my net faak. En nee, it wie net om flauwe grappen te fertellen as 'It is read en giet werom yn de tiid. De trein nei Grins.' Nee, we praten oer jim mei in mingeling fan begrutsjen, bewûndering en hope. [...]