JOSSE DE HAAN -    see, sân en wyn skowe stadich in jonkje oer it strân blau-read dûnset er as in ferlerne dobber op it wetter omkearde hantsjes freegje om genede en in antwurd   de wetteroarloch skrikt fan eigen libbenleaze krêft no’t it jonkje net mear praat, laket, gûlt en sykhellet hy moast tefolle wetter drinke yn dizze kealslachkjeld