Symposion Gorinchem: Lydia Wierenga
SJOERD VAN METEREN –
Deze zomer is Gorinchem voor de derde keer, na 1974 en 2005, het toneel van een grote en smaakmakende kunstmanifestatie, ‘Symposion Gorinchem 2015′, met als kernthema de ontwikkelingen in de geometrisch abstracte, constructivistische kunst en de invloed op, en raakvlakken met, hedendaagse kunstuitingen. Uit elke provincie nemen zo’n tien kunstenaars deel uit diverse disciplines. In dit vervolgartikel stellen de kunstenaars uit Friesland zich kort aan u voor. Vandaag Lydia Wierenga.
Het voelt als poëzie
Ik wil altijd dingen maken, naast het doen van de dingen die er ‘niet toe doen’ zoals werken, eten, slapen, drinken en wonen. Op zoek naar schoonheid: van kleur, van combinaties, van vlakverdeling. Mijn werk bestaat voornamelijk uit schilderijen en werken op papier. Abstracte geometrische kunst heeft altijd mijn voorkeur gehad. In mijn werken is abstractie dan ook dominant, het gaat mij vooral om kleur en structuur. Ik werk zowel spontaan als bewust, dat gaat vaak heen en weer. De betekenis is voor mij niet interessant, maar juist dat wat ik probeer te formuleren met kleur en vorm: hoe groot schilder ik een vorm, of hoe klein; hoe verhouden deze vormen zich ten opzichte van elkaar; wat doet de kleur. Voor mij is vorm inhoud, en inhoud vorm.
De betekenis is voor mij niet interessant.
De manier om uiteindelijk tot een beeld te komen is vaak intuïtief. Ik wil met weinig veel doen. Daarbij kies ik voor een sterk gereduceerde beeldtaal. Waarom zit de schoonheid voor mij in een lijn, een vierkant, een driehoek? Een kunstwerk opent zijn eigen wereld. En geeft misschien zijn eigen antwoord.
De werken die ik voor Symposion 2015 heb uitgekozen zijn werken die mij dierbaar zijn. Mijn atelier was op een gegeven moment een wirwar van stukken beschilderd tape, losgetrokken van het doek tijdens het schilderen. Ik vond het mooi en ging ze rangschikken, knippen, plakken. Herhalen. Ze vormden een nieuw geheel. Het voelt als poëzie.
Meer informatie: www.lydiawierenga.com