Symposion Gorinchem: Allard Elout

SJOERD VAN METEREN – 

Deze zomer is Gorinchem voor de derde keer, na 1974 en 2005, het toneel van een grote en smaakmakende kunstmanifestatie, ‘Symposion Gorinchem 2015′, met als kernthema de ontwikkelingen in de geometrisch abstracte, constructivistische kunst en de invloed op, en raakvlakken met, hedendaagse kunstuitingen. Uit elke provincie nemen zo’n tien kunstenaars deel uit diverse disciplines. In dit vervolgartikel stellen de kunstenaars uit Friesland zich kort aan u voor. Vandaag Allard Elout.

Wat beweegt je als kunstenaar?
Vanaf mijn kindertijd voelde ik me sterk aangetrokken door de magnifieke kleuren die de natuur mij liet zien. De fascinerende kleurenpracht van bloemen, de iriserende kleuren van vlinders, het blije gevoel door het voorjaarslicht, de dreiging van een onweersbui. Het kon niet uitblijven, ik wilde dit schilderen.

Aanvankelijk losjes, nogal abstract realistisch (de Ploeg) later meer surrealistisch, maar vond daar niet de uitdrukking in, die ik wilde laten zien. Ik miste de poëzie en de muzische elementen als antwoord op de samenleving. De maatschappelijke onmacht, waarop ik geen antwoord vond. Met vallen en opstaan vond ik mijn weg in de geometrische abstracte kunst. In een recensie in de NRC omschreef Bas Roodnat mijn werk als ‘Poëtisch Constructivisme’.

Het kon niet uitblijven, ik wilde dit schilderen.

Progressieve muziek van de Velvet Underground, Bob Dylan, Kraftwerk, Laurie Anderson maar ook Goa Trance en de Groninger zanger Ede Staal hebben naast anderen mijn werk beïnvloed. Zie deze als een antwoord op het wereldgebeuren, waarin ik anders machteloos zou staan.

Hoe is het werk tot stand gekomen?
Zéér beknopt weergegeven komt mijn werk als volgt tot stand: een schetsontwerp breng ik over op doek. Dan ‘bouw’ ik met zeer dunne olieverf, laag over laag, het schilderij op. De lagen worden met meerdere kwasten en penselen glacerend opgebracht. Bijvoorbeeld: doorschijnend blauw over geel werkt optisch als groen. Na  ongeveer vijf lagen verf verschijnt een iriserend eindresultaat, dat bij een juiste verlichting optimaal tot zijn recht komt.

Hoe staat het in relatie tot je andere werk?
Ik probeer steeds verder door te dringen in de magie van kleur en vorm. Het oudere werk is zeer pastelmatig geschilderd en groeit met de jaren door naar volle kleurtonen en diepere/heldere contrasten. Ieder schilderij is voor mij een nieuw avontuur, maar wel als een vervolgverhaal.

Waarom heb je dit werk gekozen voor Symposion Gorinchem?
Na enige jaren waarin door de recessie mij niets anders restte dan te werken in opdracht, kruipt het bloed weer, waar het niet gaan kan. In 2013 ben ik dan ook verder gegaan en leg nu meer contrast en verdichting in mijn werk dan voorheen. Het aanbod om mee te exposeren bij de kunstmanifestatie in Gorinchem is voor mij de gelegenheid om met mijn nieuwe werk naar buiten te komen.