Schemerdieren fan Nowelle Barnhoorn

MARRIT DE SCHIFFART – 

Op 15 april ferskynde Schemerdieren, de debútroman fan Nowelle Barnhoorn (1986). Hoe is it om as jonge skriuwer te debutearjen en hoe belibbe Nowelle de ôfrûne wiken?

‘Niets zo verraderlijk als de openheid van het Friese land. Het leven van Pier Sikkema is overzichtelijk: hij heeft een huis met een tuin, een charmante vrouw en een dochter op wie hij trots is. Wanneer die dochter plotseling aankondigt uit huis te gaan, lijkt het of alles wat een vaste plek had begint te verschuiven.’ De earste rigels fan de flaptekst fan Schemerdieren foarmen ek it letterlike begjin fan it boek. As famke skreau Nowelle al, se wie altyd dwaande mei boeken en koarte ferhalen, mar op ien of oare manier einige it noait yn in echt boek, hoewol’t dat har dream wie. “Toen ik deze scène met het gezin in de tuin schreef, had ik meteen een goed beeld van de familie, ik voelde wie ze waren en zag sterke personages. Ik wist dat er iets moois uit voort zou komen als ik dit verhaal verder uit zou werken. Zo begon Schemerdieren.”

 

Aan het omslag was ik inmiddels al gewend, maar toen ik bij de boekpresentatie een handtekening in een boek wilde zetten en mijn naam tegenkwam op de tweede pagina, schrok ik weer een beetje.

 

Uitgeverij Prometheus
Doe’t de earste fyftich siden klear wienen, kaam it ferhaal fia kunde fan Nowelle terjochte by ferskillende útjouwerijen. In pear wienen entûsjast. Sa ek Uitgeverij Prometheus en dat fielde goed foar Nowelle. Se mocht it ferhaal fierder útwurkje en krige in protte stipe fan har redaktrise. Yn totaal is se twa jier dwaande west mei de roman. “Het verhaal ontstond gaandeweg, ik had vooraf geen structuur of plot bedacht. Daardoor heb ik best veel met het verhaal zitten worstelen en kwam ik een paar keer vast te zitten. Voor een volgende keer is het misschien beter om vooraf iets meer structuur te bepalen. Ik wist nu alleen dat de hoofdpersoon in de problemen zou komen en dat het verhaal zou beginnen en eindigen in Friesland.”

‘Dan lijkt er slechts één uitweg mogelijk: terug naar het platteland van Friesland waar hij opgroeide. In het vertrouwde landschap van zijn jeugd komt Pier oog in oog te staan met alles wat al die jaren in de schemer bleef.’ Nowelle waard sels grut yn Hurdegaryp en folge de oplieding Sjoernalistyk yn Zwolle. Undertusken wennet se yn Amsterdam, dêr’t se wurket as freelanceredakteur en sjoernalist. It boek is dus foar in part autobiografysk? “Nou, niet echt, de parallel van opgroeien op het Friese platteland is de enige. Al heb ik net als het hoofdpersonage een haat-liefdeverhouding met de stad, ik vind het leuk dat er veel te doen is en ik houd van culturele activiteiten, maar soms verlang ik naar rust. Vandaar ook dat ik het grootste gedeelte van het boek in een vakantiehuisje bij het Snekermeer schreef.”

 

Surrealistysk gefoel
Healwei april wie de boekpresintaasje by Boekhandel Linnaeus yn Amsterdam wêrby’t Nowelle it earste eksimplaar oan har suske joech. “Ik wilde het graag intiem en informeel houden, het moest gewoon een leuk feestje worden met vrienden en familie en dat is gelukt.” Noch hieltyd fielt it surrealistysk dat har ferhaal no echt in boek is. “Aan het omslag was ik inmiddels al gewend, maar toen ik bij de boekpresentatie een handtekening in een boek wilde zetten en mijn naam tegenkwam op de tweede pagina, schrok ik weer een beetje.”

“Schemerdieren is een verstild verhaal over de strijd tussen ratio en gevoel, dat zich afspeelt in een ontwakende stad en tegen een eindeloos uitgestrekt Fries decor.” Nowelle is bliid dat it boek der no is. Fan in antyklimaks is gjin sprake. “Ik ben vooral opgelucht dat het klaar is en geniet van alles wat op me af komt: ik lees recensies, geef af en toe een interview en beantwoord mails of berichten van lezers. Het is heel leuk om te horen wat mensen ervan vinden en welke zaken ze eruit pikken. De reacties zijn gelukkig positief.”

 

Boekenbal
Nowelle har boek wie noch net iens út doe’t se yn maart al op útnûging fan har útjouwerij nei it Boekenbal mocht. In feest, neffens har. “Ik liep daar echt als een blij ei rond. Ik weet dat veel mensen cynisch zijn over het Boekenbal, maar het is echt leuk. Ik had geen idee of het iets voor mij was en liet me verrassen, dat pakte goed uit. Ik heb met veel mensen gepraat; er hing echt een soort van magisch sfeertje.”

En no, smakket Schemerdieren nei mear? “Ja. Ik wist al dat ik schrijver wilde worden, maar voelde altijd een soort van onzekerheid. Dit boek heeft dat weggenomen. Ik heb ideeën genoeg en alweer zin om verder te schrijven. Het is net of heeft dit boek een laatje geopend.”

 

Nowelle Barnhoorn, Schemerdieren. Uitgeverij Prometheus, Amsterdam 2016. 256 siden, € 19,95.

Reagearje

DE MOANNE

'de Moanne' wol in breed en kreatyf poadium biede foar aktuele en skôgjende bydragen oer kultuer en de keunsten. 'de Moanne' lit sjen wat der yn en om Fryslân spilet, yn taal, byld en nije media. 'de Moanne' ferskynt op it web, op papier en organisearret 'live'-moetingen.