Rocks around de Loch

LAURENS BONTES –  

‘Asterix en de Belgen’ was het laatste Asterix en Obelix-boek waar scenarioschrijver René Goscinny (†1977) aan mee heeft gewerkt. Daarna maakte de tekenaar Albert Uderzo de albums in z’n eentje. Door de jaren vond ik de verhalen steeds minder goed worden. Het zeer kinderachtige drieëndertigste verhaal ‘Het geheime wapen’ heb ik zelfs niet helemaal uitgelezen.

De bejaarde Uderzo ging, na 34 albums, met pensioen. ‘Asterix bij de Picten’ is het eerste Asterix-boek dat bijna helemaal door andere mensen gemaakt is. Jean-Yves Ferri werd als nieuwe scenarist door Anne Goscinny, de dochter van René, uitgekozen. Uderzo tekende nog de Obelix op de cover en heeft de nieuwe makers behoorlijk op de vingers gekeken. De nieuwe tekenaar moest al zijn tekenwerk ter controle opsturen en had door alle correcties bijna zijn Asterix-werk opgegeven.

Tekenaar Didier Conrad debuteerde al op 14 jarige leeftijd in het blad Robbedoes. In de jaren 80 had hij, samen met scenarioschrijver Yannick Lepennetier, grote kans om een andere beroemde reeks, ‘Robbedoes en Kwabbernoot’ van Fournier, over te nemen. André Franquin, de belangrijkste tekenaar van Robbedoes, had hen zijn zegen al gegeven. Maar de reeks ging uiteindelijk naar twee andere stripmakers: Tome & Janry.

Het duo Yann & Conrad maakten hun spraakmakende ‘losjes-getekende’ en letterlijk zwart gekaderde avonturenstripreeks ‘De Onnoembaren’ met Tim, Tony en als leider Mac, een Schot. Later maakten ze ‘Bob Marone’, een parodie op Bob Morane met vaste kompaan, de Schot Bill Ballantine. De twee albums zijn een persiflage op de duo-strips zoals: Robbedoes en Kwabbernoot, Blake en Mortimer en Asteriks en Obelix.

De homosexuele commandant Bob Marone is klein van stuk en wordt trouw bijgestaan door Bill Gallantine, een grote roodharige metgezel in een Schotse kilt. Ze lijken op Asterix en Obelix, die vaak bekvechten als een getrouwd stel.

Nooit wordt Marone moe het lichaam van de reus te ontdekken, waar hem steeds weer nieuwe verassingen wachten. En weldra sidderen de kolossale lendenen van Bill van wellust…

Uit Bob Marone 2- De Afrekening

In de jaren negentig maken Yann & Conrad nog meer albums voor volwassenen van ‘De Onnoembaren’. Tekenaar Conrad werkt voordat hij aan Asterix en Obelix begint, zonder Yann verder aan een bravere carrière. Hij tekent een aantal boeken voor Marsu Kids, een spin-off van de reeks Marsupilami.

Nu ligt de nieuwe Asterix en Obelix in de winkel. Verschillende stripkenners en -makers hadden op internet al berichten de wereld ingestuurd. Ze waren vaak heel positief over de tekeningen en het verhaal.

Asterix bij de Picten begint met een sfeervol overzicht van het dorp in de sneeuw. Een beambte van de afdeling volkstelling te Rome probeert de bewoners in de meest veraf gelegen provincies te inventariseren. De tekeningen en het verhaal voelen inderdaad meteen weer als vanouds. En dat houden de nieuwe stripmakers in het hele album vol.

Asterix en zijn vriend Obelix gaan jutten op het strand en vinden een getatoeëerde man in een ijsblok. Ze brengen hem bij Panoramix. Die denkt eerst dat het een Hiberniër, een Ier, is maar weet al snel dat het een Pict betreft uit Caledonië, Schotland. Na het ontdooien is de Pict zijn stem kwijt en kraamt hij fragmenten van popliedjes uit. Later zal blijken dat MacAdam, zo heet de Pict, de ijsklomp dankzij gemoute gerst die hij had gedronken heeft overleefd.

De Bretonse Asterix en Obelix varen met hem mee naar Noord-Caledonië en ontdekken de culturele verschillen van hun Schotse ’neven’. Picten maken veel gebruik van grafische tekeningen om zaken duidelijk te maken. Ze dragen kilts met ruiten in de kleur van hun Clan. De halve ruiten, een soort strepen, die Obelix op zijn broek draagt, vinden de leden van de MacAber-clan, aan de andere kant van het Loch, afgrijselijk. De clan bij Loch andLoll respecteert hun barden en eet zalm die met hulp van Loch-monster Algor in hun netten wordt gejaagd.

De kwaliteit van het grappige verhaal, vol met woordgrapjes en de sfeervolle tekeningen van de nieuwe makers zijn zo goed dat ik dit boek meerdere keren zal gaan lezen.