oer de grins
Publisearre op 1 april 2010
HARMEN WIND –
oer de grins
In brûnzen oprin, jûntiid yn Calais.
Foar tsien francs stie in boarger ús
in tichte kladde ôf (heimsinnige
trânsaksje, finger op ‘e mûle).
It wie in keap op dea en
libben, Syn lege hân die
noch in groet nei en doe
waard er yn it stêdsbyld wei.
Yn it papier in bôle, droege klaai.
De tún dêr’t wy dy nacht ús tinte
setten bliek by dei in tsjerkhôf. Bliuw
mar lizzen, seist, wy hoege der net ôf.
Earder publiseard yn de Moanne, 9 (2010), 3 (april), s. 43.
Kategory
Tags
Diel dit artikel!
Relatearre artikels
Kategory: Poëzij
HANS PETER WESTIN - I Zelfportret met kroonpen Hij legt de taal op zijn palet en kneedt met staal de tussentint waarin zijn [...]
Kategory: Literatuer,Resinsje
SJOERD BOTTEMA - Jacob Nauta syn beppe is mâl mei har hinnen. Se praat dermei. ‘Kwòòòk-hoe-wiiie-it-meiiii-jim-kwòòòk-kwòòòk-ha-jim-ekaaaaien-ein-kwòòòk?’ En hoewol’t de hinnen allinne mar ‘kwòòòk?’ weromsizze, [...]
Kategory: Literatuer,Poëzij,Ynterview
HENK VAN DER VEER - Poëzij libbet yn Fryslân. Mar hoe stiet it der mei dy poëzij foar? Dêr sprekke dichters (m/f) har yn dizze [...]
