• 29 augustus 2014

    GRYTSJE KLIJNSTRA - Yn it lân dêr’t de hynderkes mei de sturt omheech troch ûnoantaaste natoer drave, it wetter like ljochtblau is as de sinne-ûndergongen roze en elts nij útsicht wer in ‘oeh’ of in ‘aah’ ûntlokket, leit it leaflike en it moaie foar it gripen. Mar as de ferve ôfblêderet, komt de rauwe wurklikheit oan it ljocht. Under it pastel fan Yslân ferdwine mannen [...]

  • 25 augustus 2014

    GRYTSJE SCHAAF -  Sa’n lân is sa dochs oars. Wy binne gjin toeristen, mar oan it wurk en dus mei in hiel oar each op paad. Fjouwer ferskate plakken moatte gau ynsichtelik makke wurde. De minsken, it lânskip, harren ynteraksje, it wenjen, it wurkjen, de ferhalen: foar elk fan ús falt der in hiel soad te heljen. En dan binne der ek noch kaders, yn [...]

  • 21 augustus 2014

    GRYTSJE SCHAAF -  Post 4: Projeksje Yn de leechte fan Yslân ferfaget de grins tusken ferbylding en werklikheid. It helle ljocht yn de simmer en it tsjokke tsjuster yn de winter docht wat mei de fantasy fan de minsken. De wolken foarmje swarte plakken op de bergen en delten, yn it ljocht fan in leechsteande moanne krije rotsen gesichten en de hurde wyn hat somtiden [...]

  • 19 augustus 2014

    GRYTSJE SCHAAF -  Post 3: Fitraazje Foar de bewenners fan fiskersdoarp Bolungarvík is de isolearre lizzing fan harren wenplak in diel fan harren wêzen. We kamen ûnferwachts telâne op in famyljefeest in pear huzen fierderop. Beppe wie 90 wurden en de famylje fan 68 leden fierde dat op útlitten wize, mei lûde, falske seemanslieten en in soad fiskerslatyn. Foar de dei dernei waarden we útnoege [...]

  • 11 augustus 2014

    GRYTSJE SCHAAF -  Post 2: Fisk(ur) By de Yslanners sit fisk yn it bloed. Harren ekonomy draaide der op en oeral sjochst de fisk as symboal yn logo's en merken werom kommen. Op it stuit ferbliuwe wy yn it fiskersplak Bolungarvík, in doarp flak foar 'the end of the end' op de noardlike Westfjorden. Wat de fiskerij oanbelanget is Bolungarvík al sûnt 1400 ien fan [...]

  • 6 augustus 2014

    GRYTSJE SCHAAF -  Fiif jonge Fryske keunstners reizigje op útnoeging fan Tresoar trije wiken troch Yslân, foar in projekt dat SKIMER hiet. Foar harren betsjut de skimer in tuskentiid: alles is noch mooglijk. Foarút of achterút binne der net mear, yn skimer besteane meardere realiteiten neist inoar. Dit gegeven fynt syn delslach yn de eigen ûnderfiningen fan ferskowingen yn realiteit, proses, leechte en ljocht, mar [...]