Galerie Bloemrijk Vertrouwen laat mensen anders kijken

JURJEN K. VAN DER HOEK – 

Bloemrijk Vertrouwen, een dwarse naam voor een eigenzinnige galerie. Geboren uit het verlangen de kunst van dienst te zijn. Een naam ontstaan door noodzaak om een KvK nummer te krijgen. Een keukentafel vol bladen, met daarop persoonlijke kreten geschreven, biedt uitkomst. Gerhild van Rooij en Andries Tóth, een paar dat zich vond in de kunst, prikken allebei een woord en de eigenaardige combinatie staat er. In het voorbijgaan afgekort tot het handzamere GBV.

Galerie Bloemrijk Vertrouwen in Aldtsjerk is een kunstruimte en tevens concertzaal. Sinds 1989 vinden er twaalf keer per jaar wisselende tentoonstellingen plaats en worden er regelmatig muziekconcerten en literaire avonden gehouden.

 

“Weet je wat fijn is? Dat we niet in een winkelstraat zitten, of aan een haventje en niet in een kasteel. Iedereen die hier komt, komt hier omdat hij of zij hier wil komen kijken of luisteren. Dat is het meest fantastische publiek.”

 

“Een galerie kan kunstenaars ondersteunen door, waar nodig, iets te zeggen of te doen ter inspiratie zodat ze ermee verder kunnen”, zegt Gerhild van Rooij. “Voor vrijwel iedere tentoonstelling zoeken wij twee kunstenaars, waarvan wij denken dat het een interessante combinatie is. Net als we dat ook met de naam hebben gedaan.”

Geraakt worden
“Onze voorkeur gaat uit naar gestileerd abstract werk”, vindt Andries Tóth. “Is het figuratief dan zit er een humoristische twist in het onderwerp of komt dat in het materiaalgebruik tot uitdrukking. We laten daarmee mensen anders kijken. Zodat ze er door geraakt worden, dat worden wij ook. Het moet kunnen doordringen. Door intenser kijken ontdek je meer. Het werk dat we tonen roept ook wel weerstand op, is soms zo confronterend dat mensen op de drempel zich resoluut omdraaien en weg gaan.”

De galerie is gehuisvest in de voormalige lagere school. Aan de voet van de Pauluskerk en langs een intiem plein naast het dorpshuis. Het karakteristieke pand zou worden afgebroken, als het paar met koop en renovatie de authentieke dorpskern niet had gered. GBV brengt de soort kunst die anders in deze regio niet gezien zou worden. De meeste kunstenaars blijven lang en zien het als een opstap naar tentoonstellingen. De galerie zorgde voor heel diverse opdrachten. Professionele en aanstormende musici concerteren er en proberen soms hun cd-repertoire of (inter)nationale concoursprogramma’s uit. Enkele dichters dichten en schrijvers verhalen van en op de inspirerende naam.

Scherpt het verbeelden
Tóth: “Wij kijken graag en veel naar moderne kunst. Het gaat erom wat eruit spreekt. Een beeld kan soms het denken heel positief beïnvloeden, dat je even alle verstandelijke beredenering aan de kant schuift. Dat doet kunst.”

Van Rooij: “Kunst scherpt het verbeelden en geeft je een rijker leven. Mijn ouders zeiden altijd, je kunt beter een redelijk schilderij hebben dan tien geweldige kopieën. Zo kwam ik er al jong achter dat er nooit alleen staat wat je denkt dat er staat.”

Tóth: “Je ziet de opbouw en kleuren beter en je moet achter de dingen kijken. Je kunt alleen een schilderij begrijpen door het in de tijd te plaatsen.”

De expositiezaal heeft een spiegelwand, dat kan een nadeel zijn, ook in het aantal werken wat gehangen kan worden. Maar Van Rooij en Tóth zijn blij met de 22 meter wandruimte die beschikbaar is.

“Wij gaan niet voor kwantiteit. Wij gaan voor een interessant geheel. Bij ruimtelijk werk kun je om het object kijken. Wij zetten geen beelden met de slechte kant in een nis, maar tonen het geheel door de spiegel.”

Van Rooij en Tóth stammen uit kunstzinnige families. Opgegroeid in Amsterdam en Den Haag kennen ze de kunstwereld van haver tot gort. Van die prestigieuze achtergrond maakten ze geen gebruik om op eigen kracht hun galerie in eenvoud en bij voorkeur niet in een grote stad op te zetten.

“Weet je wat fijn is? Dat we niet in een winkelstraat zitten, of aan een haventje en niet in een kasteel. Iedereen die hier komt, komt hier omdat hij of zij hier wil komen kijken of luisteren. Dat is het meest fantastische publiek.”