Drieluik voor Vincent

HANS PETER WESTIN – 

 

I Zelfportret met kroonpen

 

Hij legt de taal op zijn palet

en kneedt met staal de tussentint

waarin zijn ogen proeven

hoe hij het land bemint

 

Het bittere contour van ploegvoor

die door zoete aarde scheert

de zilte kras waarmee de kerk

de lucht puncteert

 

Bloedend voor het nageslacht

strijkt hij olie op de golven

om de droge storm van haverkaf

 

en het zuigend diepe tollen

van bewogen sterrennacht

voorgoed te laten stollen

 

 

 

II Doek voor het bloed

 

Geef mij, Heer

de brutaliteit

voor een lekenpreek

 

Laat mij vanaf mijn ezel

reppen van het roeren

in de ziel van akkers

en de wereld raken

met marterhaar

 

dat op de huid van daken

in schaduwlijnen schrijft

hoe mensenzweet de vorm

van kroten krijgt

 

en Uw blik zal beven

bij de landman met de zeis

die onomkeerbaar leven

 

uit de taal van zonlicht

op het maaivlak overzet

 

in beeld en gelijkenis

 

 

 

III Spectrum in strijklicht

 

Achter elke kleur een andere door

en door

 

zo kwam hij woorden tekort

Truffel geurt verrijpt eiken bruin

aangeslagen kobalt is absint

leigrijs de verbeten milde

wanhoop achter gevangmuur

Veilig is het daar

 

want ver van het gemis aan geel

tussen zon bloem korenveld strohoed

en geel

 

 

Reagearje

DE MOANNE

'de Moanne' wol in breed en kreatyf poadium biede foar aktuele en skôgjende bydragen oer kultuer en de keunsten. 'de Moanne' lit sjen wat der yn en om Fryslân spilet, yn taal, byld en nije media. 'de Moanne' ferskynt op it web, op papier en organisearret 'live'-moetingen.