Djipte!

JAAP KROL –

In hoeverre was voor u het schrijven van het autobiografische ‘Djipte!’ een andere ervaring dan het schrijven van uw andere boeken?
Bij het schrijven van mijn autobiografische Privédomein-deel, ‘Klinkende ikken’, heb ik nogal gezocht naar de juiste toon om het over mijzelf te hebben. Nu hoefde ik dat niet meer. Er is wel een groot verschil tussen ‘Klinkende ikken’ en ‘Djipte!’. In het laatste wordt de dorpsgeschiedenis van Wispolia mythische proporties gegeven. Het lopen op het water is het sein van Christus’ wederkomst in Wispolia, de wandelmanische Parkinson-patiënt wordt Ahasverus, een doodnormaal jongetje (ik dus) wordt een grootste gat-manie toegedicht, dan zijn de verhalen van de kappersleugenbank van het dorp, er is een hel (de kaasmakerij en de veenplassen) en er is een hemel (het beekdal van ’t Ald Djip). Zo autobiografisch 1 op 1 is ‘Djipte!’ dus niet.

‘Djipte!’ is een boek met veel details, bijvoorbeeld over de dorpskapper, een idealistische caféhouders of de geur van kalk. Wat maakt het schrijven hierover speciaal? Zijn er elementen uit het dorp waar u echt heimwee naar hebt of die u echt mist?
In café ‘Hiske’ vinden we de geschiedenis van een typische socialistische volksherberg, met alle mogelijke culturele aspecten (toneelclub, lectuur, zuinigheid met drank). Dat Multatuli er een van zijn improvisaties had moeten houden is duidelijk, maar het is nooit gebeurd. Hij sprak wel in Gorredijk. Dat probleem heb ik nu eindelijk opgelost. Dat doet me heel goed. Verder mis ik heel veel dingen uit mijn tamelijk gelukkige jeugd, zonder er overigens naar terug te verlangen. Ik ben nu gelukkiger.

Friesland wordt vaak als het ultieme platteland gepresenteerd, met een eigen taal, ijskoorts en alleraardigste mensen. Vindt u dit als Amsterdammer c.q. Nederlander irritant of spreekt het u juist aan?
Men denkt tegenwoordig in clichés en waarschijnlijk heeft men dat altijd al gedaan. Sinds internet is Friesland net zo weinig platteland als elk willekeurig platteland in Nederland. Ik vind daar eigenlijk heel weinig van. En clichés zijn meestal ook gewoon waar.

Hoe gaat het met uw vader en moeder? 
Zoals het met leden van de galerij der oude glorie gaat: ze gaan niet harder rennen dan ze deden, de beenderen kraken soms, over het geheugen ligt een laagje mist. Voor iedereen ligt de weg van alle vlees open, maar ze zijn nog niet zover.

By oankeap fan in Frysk boek yn de Moanne fan it Fryske Boek krije jo it kadoboek Djipte! fergees. Los en nei 13 oktober € 18,95.
Comments
2 reaksjes oan “Djipte!”
  1. josse de haan schreef:

    Twa Friezen dy’t yn it Nederlânsk har petear hâlde yn it ramt fan de Fryske moanne fan it Fryske boek.
    Tiden hawwe tiden – Looper fan De Gordyk, dêr’t se oer prate en dêr’t ek Jongstra foar in part opgroeid is, sil no wol sa stadichoan it Nederlânsk as fiertaal hantearje. Want –
    mei it Nederlânsk kinne jo ommers de Djipte yn, it Frysk is in oerflaktetaal wurden foar oerflakkige minsken. Blykber.

  2. Bouke Slofstra schreef:

    Atte Jongstra sil grif syn talinten en fertsjinsten ha, mar hy is fansels gjin Frysk skriuwer. Jongstra hat himsels as Nij-Hollânske bekearling oanbean oan NRC Handelsblad en dêrtroch witte wy fan syn bestean. Hafid Bouazza hat deselde funksje. Anil Ramdas hie dat ek, en doe’t er in bytsje syn nocht krige fan dy rol wie it al te let.

Reagearje

DE MOANNE

'de Moanne' wol in breed en kreatyf poadium biede foar aktuele en skôgjende bydragen oer kultuer en de keunsten. 'de Moanne' lit sjen wat der yn en om Fryslân spilet, yn taal, byld en nije media. 'de Moanne' ferskynt op it web, op papier en organisearret 'live'-moetingen.